Το Κάστρο της Καντάρας που βρίσκεται σε ύψος 620 περίπου μέτρων απο το επίπεδο της θάλασσας είναι το ανατολικότερο απο τα τρία μεσαιωνικά κάστρα της οροσειράς του Πενταδακτύλου . Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για τα πρώτα χρόνια της ιστορίας εκτός απο το γεγονός οτι φαίνεται να κτίστηκε το 965 μ. χ. μετά την απελευθέρωση της Κύπρου απο τους ´Άραβες και την εδραίωση της Βυζαντινής κυριαρχίας για την προστασία των βυζαντινών αρχόντων του νησιού απο πιθανές νέες επιθέσεις των Σαρακηνών. Η πρώτη γραπτή πληροφορία που εχουμε για το Κάστρο της Καντάρας είναι το 1911 και συνδέεται με τον βασιλιά της Κύπρου Ισαάκιο Κομνηνό που αναγκάσθηκε να αποσυρθεί σε αυτό μετά την ήττα του απο τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο.
Οι Λουζινιανοί που ακολούθησαν έδωσαν μεγάλη σημασία στο Κάστρο αφού το θεωρούσαν πολύ σπουδαίο για την άμυνα του βασιλείου τους. Ενίσχυσαν την οχύρωση του και το ανακαίνισαν προσθέτοντας ευρύχωρα πριγκιπικά διαμερίσματα για την Βασιλική οικογένεια και την αυλή της . Το 1525 το κάστρο έχασε τη σπουδαιότητα του αφού οι ριζικές αλλαγές στις πολεμικές μεθόδους και η βελτίωση των επιθετικών και των αμυντικών όπλων ουσιαστικά το κατέστησαν άχρηστο για τους Ενετούς . Χωρίς κανένα δισταγμό το εγκατέλειψαν συγκεντρώνοντας την προσοχή τους στην αμυντική θωράκιση της Λευκωσίας και της Άμμοχώστου.
Η επιβλητική θέση του κάστρου και τα τεράστια τείχη που κτίστηκαν στα κενά μεταξύ των επίκλινών κορυφών για να ενισχύσουν την φυσική άμυνα του το κατέστησαν απόρθητο . Τα ερείπια του κάστρου διατηρούνται αρκετά καλά καθως και οι δυό ορθογώνιοι πύργοι που προστάτευαν την είσοδο στην Ανατολική πλευρά του. Το εσωτερικό αποτελείται απο μια εσωτερική αυλή με διαδρόμους στις πλευρές της που οδηγούν σε μεγάλες αίθουσες μερικές απο τις οποίες συνδέονται μεταξύ τους με κρυφά περάσματα.
Το όνομα Καντάρα που είναι Αραβικό και σημαίνει γέφυρα ή καμάρα πιθανόν να ονομάστηκε έτσι είτε απο τους Σαρακηνούς είτε απο τους Μαρωνίτες που είχαν εγκατασταθεί στην περιοχή αυτή. Κατα τη διάρκεια της Φραγκοκρατίας το κάστρο ονομαζόταν Καντάρε ενώ οι ντόπιοι αναφέρονταν σε αυτό ως το Καστέλλο της Βασίλισσας με τις 100 καμάρες.
Σε ένα λόφο λίγο χαμηλότερα απο το κάστρο υπήρχε το μεσαιωνικό μοναστήρι της Παναγίας της Κανταριώτισσας. Σε μια απο τις περιόδους του στην επαρχία Αμμοχώστου ο αμερικανός πρόξενος στρατηγός Λούις Πάλμα ντι Σέσνολα επισκέφθηκε την περιοχή κι έγραψε τα παρακάτω σχετικά με το μοναστήρι και το Κάστρο:
Το κάστρο της Καντάρας που ονομάζεται τώρα το Καστέλλο με τις 100 καμάρες εγκαταλείφθηκε απο τους Ενετούς όταν κατέλαβαν το νησί. Διατηρούνται ακόμη σε καλή κατάσταση μερικά θολωτά διαμερίσματα . Σε ένα λόφο δυτικά της Καντάρας υπήρχε ενα μικρό φρούριο κάτι σαν παρατηρητήριο. Στη θεςη αυτή βρίσκεται μια μικρή εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία που διατηρείται σε καλή κατάσταση . Τον περασμένο αιώνα ζούσαν εδώ μερικοί μοναχοί αλλά τα κελιά τους άρχισαν να καταρρέουν κι αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν το μοναστήρι και την περιοχή . Ένας ερημίτης που ονομάζεται Συμεών κατοικεί μέσα στα ερείπια του μοναστηριού κι όπως μου ανάφερε ζεί εδώ τα τελευταία 45 χρόνια. Είναι πάνω σπο 80 χρονών και ζει τελείως μόνος του χωρις καμμιά απολύτως σύντροφιά αφού δεν έχει ούτε σκύλο ούτε πρόβατο ούτε κατσίκα για να του ξαπνουμ παρέα . Μια φορά τον χρόνο μερικοί Έλληνες Χριστιανοί αφοσιωμένοι στην Παναγία ανεβαίνουν εδώ για να επισκεφτούν την εκκλησία και έτσι για πολλές ώρες έρχεται κι αυτός σε επαφή με τους συνανθρώπους του που του φέρνουν καπνό .
Ενθύμιον Αμμοχωςτου
Σταύρος Λαζαρίδης