Αμμόχωστος

Η Αμμόχωστος των ποιητών Κ. Μόντη, Θ. Πιερίδη, ανθρώπων της τέχνης και των γραμμάτων, την πόλη που αγάπησαν ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Καββαδίας. Οι αρχαίες πόλεις της Έγκωμη και της Σαλαμίνας που ύμνησε ο Σεφέρης ξαναζωντανεύουν στην ποίηση του Κ. Χαραλαμπίδη. Μια πόλη κόσμημα που ζήλεψαν διάφοροι επικυρίαρχοι, ανά τους αιώνες, εκδικήθηκε η φύση. Ένας χώρος με τα Καλλιμάρμαρα γυμνάσια, τις σχολικές γιορτές, τους μεγάλους δωρητές, που γνώρισε στα χρόνια της αθωότητας ο ποιητής στα πρώτα χρόνια της Ανεξαρτησίας μετά το 1960 είναι πανταχού παρόν στα ποιήματά του. Ο μύθος σμίγει με την Ιστορία. Η πόλη θα ξυπνήσει. «Η πόλη νικημένη από την νύχτα προβάλλει πάμφωτη και νοτισμένη». Η «Αμμόχωστος Βασιλεύουσα» μας αποκαλύπτει ότι ο ποιητής έχει θητεύσει σωστά στον υπερρεαλισμό και ότι ακόμη έχει πετύχει την συμφιλίωση της δημοτικής με την λόγια γλώσσα. Μια γλώσσα ζωντανή που ταιριάζει σε μία αληθινή ποίηση, που υπερβαίνει το συμβατικό, στίχοι που έχουν μας ειπούν κάτι το καινούριο.(Λουκάς Θεοχαρόπουλος)

Leave a Reply