Μεταξύ των ετών 1946 και 1949, περίπου 53.000 Εβραίοι κρατήθηκαν υπό περιορισμό παρά τη θέληση τους σε στρατόπεδο της επαρχίας Αμμοχώστου και Λάρνακας εκ των οποίων γύρω στους 30.000 έζησαν σε 5 στρατόπεδα στον Καράολο στα περίχωρα των Βαρωσίων.
Οι πρώτοι Εβραίοι πρόσφυγες άρχισαν να φτάνουν στο λιμάνι της Αμμοχώστου τον Αύγουστο του 1946 με τα πλοία του βρετανικού στρατού Εμπάιαρ Ράιβαλ και Εμπάιαρ Χαίυγουντ. Επρόκειτο για την περίοδο μετά το τέλος του Β´ παγκοσμίου πολέμου και πολλοί Εβραίοι συμπεριλαμβανομένων κι εκείνων που κατάφεραν να βγούν ζωντανοί απο τα στρατόπεδα συγκέντρωσης , είχαν χάσει τα σπίτια τους και τις οικογένειες τους . Οι περισσότεροι απο αυτούς ήθελαν να μεταναστεύσουν στην Παλαιστίνη για να κάνουν μια καινούργια αρχή. Ωστόσο η καταπσταση στην Παλαιστίνη παρέμενε συγκεχυμένη καθως η βρετανική διακυβέρνηση είχε επιβάλει περιορισμούς στον αριθμό των Εβραίων μεταναστών στη Παλαιστίνη . Οι Βρετανοί ήθελαν να περιορίσουν ή και να σταματήσουν εντελώς τη μετανάστευση φοβούμενοι την αντίδραση των παλαιστινίων ή και των Αράβων . Οι Εβραίοι που έφευγαν με πλοία απο την Ευρώπη συλλαμβάνονταν στη θάλασσα και στέλνοντα σε στρατόπεδα στη Κύπρο . Κάποιοι παρέμειναν στη Κύπρο γι αρκετούς μηνες ενώ άλλοι χρειάστηκε να ζήσουν στα στρατόπεδα έως και δυο χρόνια μέχρι την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ τον Νάιο του 1948.
Ωστόσο ακόμη και μετα την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ οι Βρετανοί συνέχιζαν να κρατούν 8.000 Εβραίους άνδρες που βρίσκονταν σε ηλικία στράτευσης και 3.000 συζύγους τους για να τους εμποδίσουν να εμπλακούν στον αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1949 μετα την αναγνώριση του Ισραηλινού κράτους απο τη βρετανική κυβέρνηση .
Αμμόχωστος
Αναμνήσεις
Α. Σωτηρίου
